Ik zie er behoorlijk oud uit, dat is waar. Vooral in het stadscentrum. Rond St Paul's Cathedral en de Prinzipalmarkt pronk ik met gebouwen uit de tijd dat ik meer dan 1200 jaar geleden werd gesticht en met prachtige huizen met puntgevels uit mijn tijd als middeleeuwse Hanzestad. Dit moet je absoluut allemaal zien! Maar wees niet verbaasd dat alles hier in Münster een beetje anders is. Vrolijker. Kleurrijker. Meer kosmopolitisch. Want ondanks mijn historische achtergrond met het oude stadhuis, waar wereldgeschiedenis werd geschreven met de ondertekening van de Vrede van Westfalen in 1648, ben ik altijd jong van hart gebleven.
De ongeveer 65.000 studenten die hier wonen en leven in de stad brengen, zorgen daarvoor. Je komt ze overal tegen en zit midden in het leven. In de collegezaal naast mijn prachtige stadspaleis. In de kleine cafés, gezellige biertuinen en hippe kroegen, op de weilanden rond het binnenstedelijke Aasee meer en in het havenkwartier, dat zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld tot creatieve hotspot.
Het zal je ook niet verbazen dat er in mijn buurt bijna niemand rijdt. Ik moet bekennen dat ik niet alles heb geteld, maar er zijn naar verluidt meer fietsen in Münster dan inwoners. Hoewel het er steeds meer worden. Ik kan dat begrijpen en voel me een beetje gevleid. Want als je eenmaal mijn vriendelijke, ruimdenkende aard leert kennen, vind je me meteen aardig en wil je niet meer weg. Wij in Münster weten gewoon hoe we van het leven moeten genieten - en verbazen ons nergens meer over. Zelfs niet over de talloze sculpturen die je steeds weer tegenkomt als je door de stad wandelt. Want om de tien jaar organiseer ik de Skulptur Projekte Münster en nodig ik wereldberoemde kunstenaars uit, van wie er altijd een paar hier bij mij blijven.
Daarover gesproken. Een beroemde Spaanse schilder heeft ook een nieuw thuis gevonden in mijn stadscentrum. In 2000 werd het eerste en tot nu toe enige Picasso Museum geopend in mijn stadscentrum, dat nu een indrukwekkende collectie heeft. Dit geldt ook voor de andere musea die ik kan aanbevelen. Dit zijn onder andere het LWL Natuurhistorisch Museum en het LWL Kunst- en Cultuurmuseum, waarvan het nieuwe gebouw met de "architectuur van de hofjes" prachtig past in mijn historische stadsbeeld. Oud betekent immers niet modieus. Ik ben daar het beste bewijs van.
