Sommige mensen vinden me nog steeds een beetje snobistisch. Maar dat is helemaal niet waar. Het is niet omdat mijn Königsallee, of kortweg Kö, bekend staat om dure kleding, dat ik een beetje wereldvreemd ben. In feite is het tegenovergestelde waar. Zeker, ik ga soms graag winkelen, maar eigenlijk zou ik mezelf omschrijven als het gezellige type dat het liefst buiten zit in een biertuin of aan de oever van de Rijn bij zonsondergang en een praatje maakt met leuke mensen. Vraag het haar zelf maar als je me bezoekt. Je zult versteld staan van hoe ontspannen ik ben in de hoofdstad van de deelstaat.
Maar je zult vooral versteld staan. Want de spannende architectuur die ik te bieden heb, vind je nergens anders. Alleen al in de Media Harbour is het ene gebouw bijzonderder en spectaculairder dan het andere. Sommige, maar ik weet zeker dat ik me vergis, zullen je zelfs ten dans vragen. Kijk zelf maar! En neem zeker de metro. Want zelfs de stations op de Werhahnlijn zijn kleine en grote kunstwerken. En dan is er nog de Tonhalle. Het gebouw direct aan de Rijn was oorspronkelijk gepland als planetarium. Tegenwoordig vinden er echter allerlei concerten plaats onder de grote koepel. Een echte belevenis, en niet alleen voor muziekliefhebbers.
Een andere echte blikvanger waar ik echt trots op ben is het laatste nieuwe gebouw in mijn "nieuwe centrum": Kö-Bogen 2. Op het dak van het hoofdgebouw tussen het Schauspielhaus en het Dreischeibenhaus, twee andere architectonische hoogtepunten, groeien 30.000 haagbeuken. Een record! De grootste groenste gevel van Europa staat in Düsseldorf.
Over records gesproken. Wist je dat ik de thuisbasis ben van de op twee na grootste Japanse gemeenschap in Europa? Dus als je zin hebt in sushi, gevulde knoedels of noedelsoep, ga dan naar Little Tokyo in de Immermannstraße.
Maar dat terzijde, want ik wil je vandaag echt meenemen naar het museum. Als je geïnteresseerd bent in internationale kunst uit het recente verleden, kan ik je beter meenemen naar de twee - architectonisch zeer verschillende - gebouwen van de Kunstsammlung NRW. De collectie in K20 richt zich op schilderijen van Duitse expressionisten, kubisten en surrealisten, terwijl de tentoonstelling in K21 zich concentreert op internationale hedendaagse kunst vanaf de jaren tachtig. In het Kunstpalast am Ehrenhof daarentegen, dat net is geopend met een nieuw concept, leidt het pad door maar liefst elf eeuwen. Ik laat je hier even alleen. Ik zie je later weer in de biertuin bij zonsondergang.
